De kleine dingen in het leven

Ieder jaar opnieuw staat het laatste weekend van september in het vet aangekruist op de kalender. Dan gaan we immers met een aantal vroegere studiegenoten op uitstap. Toen deze traditie indertijd begon, studeerden de meesten nog en zaten we in zekere zin allemaal krap bij kas. De etablissementen van de eerste jaren waren dan ook navenant: grote gemeenschappelijke slaap- en doucheplaatsen, slechte isolatie, haast geen comfort. In al die jaren is er echter geleidelijk een bekend fenomeen binnen de rangen geslopen: de kids. Elk gezinnetje krijgt ondertussen een eigen slaapkamer en dito badkamer en de algemene accomodatie wordt steeds luxueuzer. Deze keer hadden we zelfs een bubbelbad en sauna. Wat echter niet verandert, en eenieder die al eens met vrienden op weekend gaat zal dit beamen, is het alcoholgebruik (lees: misbruik) alsok het lang opblijven. Hoe ouder we worden, hoe minder ons lichaam het echter verdraagt. Bij deze dus nogmaals dank aan de vrouwen die wel tijdig gingen slapen om 's anderendaags de kinderen op te vangen terwijl de vaders nog in bed lagen met een (al dan niet zware) kater. Alsof we niet willen toegeven aan het feit dat we geen 20 jaar meer zijn en dat ons lichaam zich de dag nadien grandioos zal wreken.
Nochtans kijken we allemaal elk jaar steeds weer uit naar dat weekend. Omdat we elkaar soms in lange tijd niet meer gezien hebben en omdat er door de jaren heen blijvende banden gecreëerd werden. Als je dan merkt dat de kinderen onderling ook vriendschappen beginnen op te bouwen, dan besef je maar al te goed dat dit weekends zijn om te koesteren.