Dag 2: de etappe

Eens terug boven op de berg snel een douche genomen (elk apart), iets gegeten en dan naar de rit gaan kijken. We hebben gegokt die dag, het mag gezegd worden, zwaar gegokt. Het moet immers zowat de eerste bergetappe in jaren geweest zijn waar ik totaal niets van gezien heb. En waarom? Wel, omdat we dus gegokt hebben die dag.

We hadden ons geposteerd 200 meter voorbij de finish, in de zone van de ploegbussen, ik zou immers koste wat kost een foto hebben met mij en de Tourwinnaar. Dus met onze wereldontvanger de rit gevolgd op de NOS (omdat Sporza blijkbaar geen moeite doet om op de korte golf uit te zenden). Mijn aandacht viel al snel op twee bestelwagens: eentje van Lotto en eentje van CSC. Je mag nooit op twee paarden tegelijkertijd wedden, dus CSC leek me interessanter, want dat ene paard bestond immers uit meerdere interessante kleinere paardjes.

De rit eindigt, en de pers komt van alle kanten toegestroomd. Plots beginnen de renners binnen te sijpelen, gevolgd door nog meer pers. Een paniekerige Erik Zabel kijkt me vragend aan. Ik maak mijn schouders breed en begeleid hem naar zijn ploegbus. Wat later komen Carlos Sastre en Andy Schleck aan. Sastre zal de Tour echter nooit winnen, dus ik concentreer me op kleine Schleck. Na de interviews vraagt hij me even met hem te poseren, wat ik graag doe. Ooit zal hij de Tour winnen, ook dat staat in de sterren geschreven.