Mandiangu
Ik dweep met mijn idolen. Eentje ervan is ex-voetballer Jules Mandiangu, voormalig topschutter in tweede klasse en in de zomer van 89 door Eendracht Aalst aangeworven. VTM was hoofdsponsor en Aalst zou dat jaar, met ook spelers als Lozano, Chunga, Poortvliet en Wittebole, de poort naar eerste klasse openbeuken. Het werd een fiasco, ook voor Mandiangu, die slechts 1 keer scoorde.
Het jaar erop, met hoofdsponsor ASLK, en de introductie van het begrip manager (Patrick Orlans) werd onverhoopt de eindronde gehaald. Mandiangu scoorde dat seizoen 11 keer. Niets kon hem tegenhouden: kapotgetrokken truitjes, of een pak friet dat iemand in zijn gezicht kieperde tijdens de match, hij aanvaardde het met de glimlach.
Het jaar erop, met hoofdsponsor ASLK, en de introductie van het begrip manager (Patrick Orlans) werd onverhoopt de eindronde gehaald. Mandiangu scoorde dat seizoen 11 keer. Niets kon hem tegenhouden: kapotgetrokken truitjes, of een pak friet dat iemand in zijn gezicht kieperde tijdens de match, hij aanvaardde het met de glimlach.
Tijdens die eindronde voltrok het mirakel zich: de ploeg bleek een ijzersterk geheel en op 23 mei 1991 leek het wel of iedere Aalstenaar naar Turnhout afgezakt was voor de match van de waarheid. In de 16de minuut scoorde Frank Eeckhout het verlossende doelpunt op assist van, jawel, Jules Mandiangu. De promotie was een feit en Jules was the man. Het jaar daarop degradeerden we terug. Nadien volgden de wonderjaren onder Ceulemans, het faillissement en vandaag speelt Aalst de kop in vierde klasse. Ik heb me altijd afgevraagd wat er van Mandiangu geworden was.
Maar ik wist dat ik hem ooit weer tegen het lijf zou lopen...
Maar ik wist dat ik hem ooit weer tegen het lijf zou lopen...
4 Comments:
Ik heb Mandiangu dikwijls onder handen genomen(kiné). Vandaar dat je er nadien niets meer van gehoord hebt.
Geloof het of niet, maar Mandiango heeft tijdens zijn voetbalcarriere bij E.A. op de verkemert gewoond op een appartement naast café Play-boy, niet zo ver van de beruchte kleuterschool waar ooit héél wat talent bij elkaar zat. En die match daar in Turnhout, ik herriner me deze nog levendig, we waren wel met 6000 Aalstenaars aanwezig en de feestroes die er heerste bij de aankomst aan het Pierre Cornelisstadion, hilarisch ! Onvergetelijk !
De kleuterschool in de Hovenierstraat, waar echte mannen gevormd werden.
Na de match op Turnhout reden we terug naar Aalst, met de vlag door het dak van de wagen, op volle autostrade. In Aalst aangekomen volop claxonerend, zagen we eerst niemand. We reden de Kattestraat door (toen nog niet verkeersvrij) en kwamen op de Grote Markt aan die stampvol stond van het volk. Volgens de overlevering hebben we daar tientallen rondjes gereden aangemoedigd door duizenden supporters.
Those were the days.
Er zijn zelfs opportunisten die geld verdiend hebben aan die match. Keripro, keripro, keripro, oe a, ...
Een reactie posten
<< Home