woensdag, juni 13, 2007

De zon komt op net na het diepste punt van de nacht

Na de opeenvolging van nederlagen, zijn onze Rode Duivels teruggezakt tot een ontluisterende 71ste plaats op de Fifa ranglijst. We worden zelfs voorafgegaan door illustere landen als daar zijn Kakapipistan en Spermakije. Met weemoed denken we terug aan de gouden jaren 80 toen we in Mexico de halve finale bereikten. Amper 5 jaar geleden kegelden we ei zo na Braziliƫ nog uit het WK-toernooi. De Brazilianen zouden, nogmaals dankuwel klootzak Prendergast, wereldkampioen worden. Toen heerste nog het "Wij" gevoel. Nu doen "Ze" niets anders dan verliezen.

Dan doen onze beloften het toch heel wat beter. Zij mogen zich gerust tot de top van Europa rekenen. De ploeg staat er. Het is ergens wel triestig dat we ons aan deze jongens moeten optrekken, maar zij slagen er tenminste in zicht te plaatsen voor eindrondes. Hou u vast, zet u neer, adem drie keer diep in en uit voor u verder leest, want we staan na de match van deze avond zelfs op een zucht van de halve finale van het EK en hieraan verbonden kwalificatie voor de Olympische Spelen. Eat this!

Nu is het zaak de groep samen te houden en verder te laten groeien. Schaf gewoon de eerste ploeg af, trainers inclusief, en geef deze jongens een kans, eventueel aangevuld met enkele routiniers die niet te beroerd zijn hun borst nat te maken.
Het nieuwe goudklompje heet, onthou de naam, Kevin Mirallas. Ik geef toe, ook voor mezelf tot vorige week een nobele onbekende. En er staat nog veel meer jong en knap talent aan de zijlijn te wachten...

3 Comments:

At 14 juni, 2007 11:29, Anonymous Anoniem said...

en zal nog lang aan de zijlijn staan. Want daar staan de beste spelers altijd.

 
At 14 juni, 2007 12:18, Anonymous Anoniem said...

Rimbaloe, de eeuwige belofte...

 
At 14 juni, 2007 16:09, Anonymous Anoniem said...

Ze moeten allemaal nog veel leren die jonge gasten. We zullen zien wat er binnen een paar jaar van geworden is.
Ik weet hoe dat gaat, ze gaan naar een grote club voor de poen, laten zich omkopen, moeten zich niet inspannen, ... enz en ja blessures dat is dan de reden.

In onzen tijd was dit allemaal anders. Zelfs met blessures speelden wij nog. Niks te grote poen. (enkel omkopen, niewaar Eric en Michel)

 

Een reactie posten

<< Home