Het zit vanbinnen

Gisteren stond alles in het teken van de verdraagzaamheid. De concerten waren uiteraard een prachtig initiatief en hebben voor vele tienduizenden mensen een druilerige zondag gekleurd, maar zullen volgende week in de stembus waarschijnlijk geen enkel verschil uitmaken. Waar het hier echter wel om gaat, is het feit dat er een signaal gegeven werd. Een signaal dat hopelijk veel mensen aanzet eens binnenin te kijken, want hoe je het draait of keert, het begint allemaal bij jezelf. Ik vond het aandoenlijk hoe een lieve collega vandaag zei dat, tijdens het concert in Antwerpen, elke aanwezige de geest van verdraagzaamheid met zich leek mee te dragen. Als je per ongeluk tegen iemand aan stootte, kreeg je voor een keer geen boze blik, maar een glimlach in de plaats. Was me dat even een ideale wereld. Jammer genoeg blijft dit niet altijd duren.
Bij deze dus een oproep aan mijn 7 lezers om eens naar jezelf te kijken en pakweg drie kleine dingen te kiezen waarbij je eigenlijk wat verdraagzamer zou mogen zijn en daar ook effectief aan te werken. Laat je je vuile onderbroeken rondslingeren en is je partner daar niet gelukkig mee? Zit je elke dag op de trein naar die roodharige schoonheid te staren dat het genant wordt? Luister je enkel naar Studio Brussel en vind je Radio Donna luisteraars minderwaardig? Doe er iets aan! Tracht wat water bij de wijn te doen.

Think about it, als ik wat verdraagzamer ben tegen jou, dan ga jij op jouw beurt ook minder geïrriteerd rondlopen en heeft dat weer implicaties op een ander. Op die manier creëer je een kettingeffect en hol je de voedingsbodem uit, waarop bepaalde groeperingen in dit land zo graag teren.

Het enige echter waar ik weiger om verdraagzamer voor te worden, zijn van die vuillakken die hun handen niet wassen als ze van toilet komen. Doch dit gezegd zijnde, vrede aan iedereen die het wil.