Vreugde en verdriet

Ziehier de cover van een Vlaamse krant vorige week maandag. Paolo Bettini, net wereldkampioen wielrennen geworden, door het dolle heen.

Nauwelijks 8 dagen later zou zijn wereld ineenstorten. Afgelopen maandag stierf zijn broer/grootste supporter/bloedvriend Sauro in een auto-ongeluk. Op nauwelijks enkele dagen van de hemel naar de hel, het lijkt wel surrealistisch.

Binnen het wielrennen wordt vaak gesproken over de zogenaamde vloek van de wereldkampioen. Deze bakt er het jaar na zijn titel door allerhande omstandigheden (teveel plichtplegingen in de winter, blessures, pech,...) meestal niet te veel van. Enige echte uitzondering de laatste jaren lijkt Tom Boonen.

Het gaat echter verder dan dat. Statistisch zal het allemaal wel kloppen, maar als je even nagaat hoeveel wereldkampioenen door het lot getergd werden, dan kan je niet anders dan je wenkbrauwen fronsen. Langs Belgische zijde heb je Stan Ockers die, vorige week exact 50 jaar geleden, tijdens een wielermeeting om het leven kwam na een banale val. Ex-wereldkampioen Rudy Dhaenens, die, op weg naar de finish van de Ronde Van Vlaanderen, waar hij het commentaar zou verzorgen voor een zender, het leven liet in een dodelijk verkeersongeval in Aalst. Zijn vriend Johan Museeuw zou die dag zijn derde Ronde winnen. Vreugde en verdriet...

Het meest schrijnende voorbeeld echter is misschien wel Jean-Pierre Monseré. In 1971, een jaar nadat hij wereldkampioen werd, verloor hij het leven toen, tijdens een wedstrijd, een wagen die uit de andere richting kwam, hem frontaal aanreed. Vijf jaar later zou zijn zoontje Giovanni, ironie van het lot, op dezelfde manier om het leven komen. Dit op een fietsje dat hij cadeau gekregen had van Freddy Maertens en zijn echtgenote. Freddy ging toen net het slotweekend van de Ronde van Frankrijk in. Iedereen rondom hem wist wat er gebeurd was, doch men besloot het nog niet aan Freddy te vertellen. Hij zou dat laatste weekend nog twee ritten winnen en die Tour eindigen met maar liefst acht ritzeges, de groene trui en een week gele trui. Meteen na de cérémonie protocolaire werd hij op de hoogte gebracht. Vreugde en verdriet. Freddy Maertens zou later nog twee wereldtitels halen en op zijn beurt niet door het leven gespaard worden. Maar hij kan het nog navertellen. Breng eens een bezoekje aan het wielermuseum van Roeselare. Het loont de moeite en Freddy zal je met veel plezier gidsen.

Sauro Bettini was volop de voorbereidingen aan het treffen voor een groot feest om de wereldtitel van zijn jongere broer te vieren. Dit feest zal nooit plaatsvinden. Vreugde en verdriet, het ligt verdomd dicht bij elkaar.