Nog 48 weken, oftewel 336 dagen...

Het Carnavalseizoen zit er zowat op. Vandaag reed de jaarlijkse stoet van Denderleeuw uit. Het is bewonde-renswaardig hoe de kleine carnavals uit de Aalsterse regio er voorlopig toch in slagen jaar na jaar verder te blijven boeren. Het lijkt soms of er geen kat in geïnteresseerd is en de stoet dient voor een groot deel opgevuld te worden met groepen uit andere steden of gemeenten, maar toch blijven die mensen gedreven verder doen. Hoed af hiervoor!

Wat wel grappig is in Denderleeuw is dat het steeds een ware uitdaging blijkt om de prins Carnaval te traceren. Op de wagen waar hij zich bevindt, staan er immers verscheidene lookalikes: bierprinsen, chocoprinsen, assistentprinsen, keizers, keizerinnen, noem het en ze hebben het. En bovendien allemaal met een gelijkaardig kostuum aan. En wat ze ook hebben, en da's best wel leuk, is een jeugdprins en -prinses. De jeugdprinses van dit jaar (dezelfde als vorig jaar) is een klasgenootje van onze oudste dochter.

Ik zie het al volop voor mij. Volgend jaar word ik campagneleider van ons dochtertje, we lanceren haar als jeugdprinses, en delen een ganse stoet ajuinen en vlagjes van Aalst uit aan de toeschouwers. Dit alles met als enige doel uit de bevolkingsregisters van Denderleeuw geschrapt te worden zodat ik mijn vrouw er eindelijk kan van overtuigen om terug naar Aalst te gaan wonen. Zo zal het zijn, zo zal het gebeuren.