Zeg niet te gauw...

Er zijn zo van die dagen dat een mens totaal geen moeite moet doen om een onderwerp te verzinnen voor zijn blog. Vandaag was er zo eentje. Toen ik deze avond thuiskwam van het werk zag ik op de parking van het station volgende toch wel keurig "geparkeerde" wagen. U moet weten, die parking waarvoor we elke dag moeten betalen, ligt er niet echt superverzorgd bij. Een groot gedeelte is niet eens geasfalteerd en over de volledige lengte is ze bovendien niet afgesloten langs de ene kant. Het stuk grond ernaast ligt pakweg 1 meter lager. De chauffeur van deze wagen heeft dit aan den lijve mogen ondervinden. Ik had het graag live meegemaakt deze ochtend. Kom je daar (zoals elke dag racend tegen de klok) even aangereden terwijl je trein vertrekkensklaar staat en misreken je je een metertje op je remafstand. Daar sta/hang je dan. In een flits spring je op je achterbank en stap je fluitend uit je wagen, met je gezicht genant wat verborgen achter de kraag van je jas, alsof er niets gebeurd is. Na een lange werkdag (je durft immers niet naar huis komen zolang het nog klaar is buiten), bel je je vrouw/man en veinst dat je je handrem vergeten optrekken had en dat vandaaltjes je wagen naar voor geduwd hadden. Wat is dat toch met die jeugd van tegenwoordig?

Eigenlijk wil ik met dit tekstje maar 1 ding zeggen: GSM's met een goede camera op, fucking handy!