woensdag, april 11, 2007

The beat goes on

Vorige week deze tijd, toen Alessandro Ballan nog niet wist wie ik was, heb ik dus mijn conditie eens laten meten aan de hand van een loopbandtest. Ik ben jullie de resultaten nog schuldig. Aan mijn "trainer" echter om deze te interpreteren. Ik hou mijn hart al vast, zowel letterlijk als figuurlijk.

Ik dus vorige woensdag richting fysiohuis alwaar begeleider Gerd me reeds met een satanische glimlach leek op te wachten. Lag het aan de angst of zat mijn verkoudheid er voor iets tussen, maar nog vóór ik aan de test begon, voelde ik mijn hart al bonken in mijn keel.

Relaas van de medium conconi (what's in a name) test:

Ik dacht bij wijze van opwarming de 700 meter van bij mij thuis al rustig te joggen. Ik had toch beter de wagen genomen, want nog vóór ik aan de test begon zat ik al aan een hartslag van 116! Help! Moet ik hier 6 keer 4 minuten lopen, sneller en sneller?

stap 1: 7 km/h. Voelde aan als een wandeling, maar mijn hart zag het met 153 (jawadde dadde) slagen per minuut wel eventjes anders. Gerd begon te grijnzen en zei dat triatleet/trainer Wim eens goed zou lachen met dit resultaat.

stap 2: 8,4 km/h. Verdorie, lopen op een band is toch iets helemaal anders als op straat. Mijn been jeukt en ik durf niet te krabben uit angst om mijn evenwicht te verliezen en Gerd gaat net een foto trekken. Stress!!!! Hartslag 168.

stap 3: 9,8 km/h. De wandeling begint me al tegen te steken en ik voel mijn lichaam opwarmen. Gelukkig is de foto al getrokken en zie ik er nog niet te paars uit. Hartslag 173.

stap 4: 11,2 km/h. Gerd gaat plots achter mij staan en ik word bang. Mijn hart gaat naar 187.

stap 5: 12,6 km/h. Ohla Paula, dat gaat hier veel sneller dan mijn normaal tempo. Het zweet begint mij volop uit te breken. Hartslag 193.

stap 6: 14 km/h. Komaan Rimba, vier minuten echt afzien. Ik vraag me af of het technisch mogelijk is te kotsen terwijl ik loop. Ik hou het niet vol. Gerd merkt het en al vanaf de eerste minuut maakt hij me wijs dat het nog slechts een halve minuut is. Uiteindelijk slaag ik in mijn 4 minuten en top ik net onder de 200.

stap 7: 15,4 km/h. In your dreams trainer! Mediumtest is mediumtest!

Ik weet absoluut niet hoe ik dit dien te interpreteren. Enerzijds heb ik al meteen een veel te hoge hartslag en anderzijds slaag ik erin om heel lang te lopen (nu ja, wat is lang) aan dat veel te hoge ritme. Ik ben echter geen kenner, integendeel zelfs. Aan Wim De Doncker de leuke taak om me vakkundig de grond in te boren :)

6 Comments:

At 12 april, 2007 00:11, Anonymous Anoniem said...

Jim De Bril hoeft dus niet echt te vrezen. Je zal zijn record op de halve marathon niet breken.

 
At 12 april, 2007 00:12, Anonymous Anoniem said...

Hoe zit het trouwens met De Bril? Diene was toch gevlucht naar het buitenland?

 
At 12 april, 2007 08:38, Anonymous Anoniem said...

uit goede bron vernam ik dat rimbaloe zijn doosje net was toegekomen van rentewife ... kan iets te maken hebben met de hoge hartslag

 
At 12 april, 2007 19:03, Anonymous Anoniem said...

Laat je maxHF eens bepalen dmv een progressieve inspanningstest en train van daaruit op ongeveer 75%. Dan zit je in de intensieve duurzone aan de rand van de anaerobe drempel. En start met het meten van je rustHF.

 
At 12 april, 2007 20:19, Anonymous Anoniem said...

voortaan heet jij formaloe-uno: observatie tijdens de test was snel op gang komen met een vliegende start, veel toeren maken die motor maar de naft is erdoor wel snel op geweest... én de olie zeikte uit dat neusgat. rustpols meten zoals ik je vorige week al zei en dan heb je al een realistischer beeld.Fysio-G

 
At 13 april, 2007 10:50, Anonymous Anoniem said...

De rimbaloe zal er nog geraken. Blijkbaar heeft hij op zijnen blog een aantal medisch onderlegden. Conconi is te beperkt Rimbaloe, dj zit er nog het dichtst bij. Go for it, maar geef iemand anders je fototoestel zodat we je laatste foto nog te zien krijgen :)

 

Een reactie posten

<< Home