Ik heb op mijn zolder nog wat brol liggen

Vorige week las ik in de krant toevallig een interview met een ex-collega van me. Enkele jaren geleden heeft hij ontslag genomen om zelfstandig een zaak te beginnen. Blijkt nu dat hij ebaybroker geworden is. Een groot woord voor iemand die eigenlijk niet meer doet dan tussenpersoon spelen tussen de aan- en verkopers op Ebay.

Ik stel het hier misschien wat denigrerend voor, omdat ik eigenlijk stikjaloers ben. Het moet een fantastische job zijn. Mensen kunnen hun goederen bij hem komen droppen, en hij zorgt voor het plaatsen van de advertentie en na verkoop ook voor de verzending, en neemt uiteraard een royale commissie op de verkoopprijs. Iedereen content. En vooral, zijn winkel draait, want er kunnen reeds twee mensen van leven. Hopelijk blijft dit ook zo, want in de virtuele wereld is de concurrentie moordend en supersnel.

Bij deze kondig ik dan ook officieel aan dat ik hier in mijn garage eveneens een dropspot open. Althans, dit is wat mijn vrouw denkt. Officieus echter, is dit een dekmantel om mijn in de kiem gesmoorde verzamelverslaving wederom te kunnen botvieren. Dus binnenkort heb ik weer een geldig excuus als ik met een volgeladen wagen terugkom van de kringloopwinkel of het containerpark.