Stof, stoffer, stofst

Wij Belgen zijn nooit tevreden wat het weer betreft. Meestal hebben we onze buik vol van de regen, en nu snakken we ernaar. We willen niets liever dan nat worden. En geloof me, ik wil gerust mijn bijdrage leveren, maar zelfs ik kan niet iedereen nat krijgen, hoezeer ik soms ook mijn best doe. Wie gisteren niet veel nodig had (behalve twee venten) om nat te worden, was Ciska van Temptation Island, maar da's een ander verhaal.

Het regent enkel stof de laatste weken, en het begint danig de keel uit te hangen. Op die kloteparking aan het station, waarvoor ik maandelijks 15 EUR dien af te dokken om op een stuk grint vol putten en keien te mogen/moeten staan, lijkt het momenteel wel Parijs-Roubaix. Elke dag schoenen en broek volledig onder het stof. Het is zelfs zo erg geworden dat ik me genoodzaakt voelde om voor het eerst dit jaar mijn wagen te wassen. De vorige keer, ik herinner het me nog alsof het gisteren was, zaten de gemeenteraadsverkiezingen er net aan te komen. Gisteren, ik herinner het me eveneens alsof het gisteren was, heb ik dan ook helemaal onderaan mijn ruit, onder de motorkap, de ganse SPA kieslijst van Liedekerke kunnen recupereren. In plaats van briefjes onder mijn ruit te komen steken, zouden ze beter die parking heraanleggen, dan zouden ze misschien wat meer stemmen gehaald hebben.

En het ergste van al is dat je vandaag al niet meer merkt dat mijn auto gewassen is. Dat het maar snel weer begint te regenen. Zodat we allemaal opnieuw kunnen klagen dat we nat worden.