Fake

Je herkent ze massaal op de luchthaven: de toeristen die in Turkije en gelijkaardige landen hun namaakkledij gekocht hebben. Van die dikkerds met een strak Bikkembergs shirt aan dat hun kontspleet volledig in the picture plaatst. Het blijft toch iets janetterigs hebben vind ik, die Bikkembergs toestanden.

Als je hier in Turkije langs de winkelstraatjes wandelt, trekken ze je als het ware naar binnen om je vanalles aan te smeren tegen een zogezegd sublieme prijs, toch voor hen althans. De kunst is dan om minstens de helft van de prijs af te bieden zonder in elkaar geslagen te worden.

Hier in het hotel is er ook zo een winkeltje. Gisteren was daar een Hollands koppel in het Duits aan het onderhandelen met de verkoper. Ze pingelden slechts 20% van de prijs af. Die verkoper begon toen zijn kat en muis spelletje en acteerde pure verontwaardiging omdat die mensen zijn prijs te duur vonden, zeker gezien de topkwaliteit die hij aanbood.

Ik besloot me te moeien en vertelde aan die Hollander dat er wat verder een winkelcentrum was waar de startprijzen al een stuk lager liggen en dat ze daar maar eens heen moesten. En dan plots, hoe ze het doen weet ik niet, dan begrijpen die Turken blijkbaar opeens wel nederlands. Hij zet een stap in mijn richting en ik zet er twee uit zijn richting vandaan. Vervolgens begeeft hij zich naar die Hollander en vraagt wat ik hem allemaal exact wijsgemaakt heb.

Ik lach nog eens vriendelijk en salueer naar die verkoper en stap cool weg. Eens achter het hoekje verdwenen heb ik het uit lijfbehoud maar op een spurtje gezet ook. Zelfs Jim De Bril zou me nooit ingehaald hebben.