Cross country

Afgelopen zondag heb ik me eens buiten gewaagd met een koersfiets onder mijn gat. Gezien mijn absoluut gebrek aan stuurvaardigheid, besloot ik wijselijk de loopschoenen aan te houden en de klikpedalen nog even uit te stellen. Ik was amper 5 km op weg langs de Dender toen ik plots een verliefd koppeltje hand in hand uit de andere richting zag afstormen. Hun truien leken in de verte wat op de mijne en terwijl we elkaar kruisten zag ik dat het verdorie ook 3coachers waren. Meer nog, het waren Kristel en Wim. Over toeval gesproken.

Ik had echter geen tijd te verliezen en heb hen na enkele minuten dan maar uit het wiel gereden (lees: ik reed de andere richting uit). Mijn bedoeling was de Onkerzeleberg trachten te beklimmen zonder te forceren. Wonderwel lukte dit perfect. En gezien ik dan toch zowat aan de Muur uitkwam besloot ik het er ook maar op te wagen. Met mijnen double, zonder grip op mijn pedalen en al meteen in de Abdijstraat in het rood. Het was harken en afzien, maar ik heb hem rondgekregen zonder voet aan de grond te zetten.

Vanaf dat moment reed ik op pure euforie. De volgende 25 km terug huiswaarts was echt genieten. Ik haalde een vijftiger in met joekels van kuiten. Plots merkte ik dat hij in mijn wiel bleef hangen. No way, dit zou ik niet laten gebeuren. Het testosteron droop er langs alle kanten af. Dit zou een man tot man gevecht worden en ik ging winnen. We reden Ninove voorbij. Ik versnelde nogmaals en hoorde hem zuchten en kreunen in mijn wiel. Net vóór Okegem, onder de Denderbrug, zit er een dubbele bocht in de baan. Ik weet niet hoe het kwam, maar ergens moet ik in een fractie vergeten hebben mijn stuur te draaien. Het volgende dat ik me herinner is dat ik luidop schreeuw en van de weg duik. Gelukkig was er geen prikkeldraad of muur, en lag de Dender aan de andere kant. Met de benen in spreidstand heb ik me een 15 meter door een veld geploegd om uiteindelijk tot stilstand te komen. Had ik vastgeklikt gezeten, ik lag gegarandeerd in de modder.

Ik ben terug op mijn fiets gekropen, ben naar die vijftiger gereden, die me vriendelijk opgewacht heeft, heb hem braafjes in het wiel gevolgd en laten winnen.

Ollie, leg jij aan de onwetende lezers de betekenis van de foto uit? Ik weet dat ik op jou kan rekenen.