Kijk eens naar het vogeltje

Vorig jaar tijdens de rit naar Alpe d'Huez liepen we verkleed rond in de Tour. Er bestaat hiervan nog steeds een Australisch filmpje op youtube. Na exact 5m14s komen we in beeld. Wie het nog niet gezien heeft en interesse heeft, gewoon hier even klikken.

Zowat elke Belgische zender heeft ons die dag geïnterviewd. Jim De Bril heeft nog net het nieuws gehaald, ikzelf werd jammerlijk weggeknipt.

Twee dagen later in de rit naar Morzine zou ik geen enkele redactie de mogelijkheid geven mij weg te knippen. Ik zou immers 100% live gaan. Dat is me ook gelukt, behoudens het feit dat er net op dat moment toch wel beelden van een andere camera de wereld ingestuurd werden zeker...

Geen nood, dan maar fotomateriaal als bewijs opvoeren. Toen de eenzame leider Floyd Landis er aankwam, ging ik naast hem lopen met een Belgische vlag in de hand. Op de foto zie je Landis met de TV-motard in zijn zog, je ziet mij, en je ziet ook nog iets anders dat ervoor zorgde dat de concentratie van mijn partner in crime volledig weg was. Het resultaat is twee foto's waar ik opsta en ongeveer 15 foto's zoals deze die hieronder volgen.

Zij was zestien, en ik was achtentwintig, en van de liefde wist ze nog niet veel, maar zij begreep wat wij haar wilden zeggen, ze was immers een Nederlandse en haar vader was in de buurt. Ik denk dat we de rest van de beklimming sneller gedaan hebben dan Landis, maar eerlijkheidshalve hadden ook wij een meer dan serieuze testosteronopstoot op dat moment.