Childhood heroes part 1
Vroeger hield ik plakboeken bij van Debbie Gibson (jaja), Billy Joel, Eendracht Aalst, De Rode Duivels en vooral het wielrennen. Van alle koersen met aanzien verzamelde ik uit de krant een kort verslagje, de uitslag en vooral ook enkele foto's. Op een gegeven moment ben ik echter een achterstand beginnen kweken. Ik heb nog een drietal jaar dagelijks de sportkatern bijgehouden tot de dag dat ik zelfs in mijn bed geen plaats meer had. Toen heb ik, met pijn in het hart weliswaar, beslist om alles weg te gooien. Mijn laatste wielerplakboek eindigde op 15/05/94, toen Tony Rominger de Ronde Van Spanje, die toen nog in het voorjaar gereden werd, won.
Datzelfde jaar, 1994, begon mijn adoratie voor Peter Van Petegem, de Peet, de Zwarte van Brakel. Eigenlijk scheelde het geen haar of zijn carrière was toen al afgelopen. Na twee misluke jaren bij PDM en Lotto zat hij zonder ploeg. Hij kreeg in 1994 echter de kans om prof te blijven bij het zeer bescheiden ploegje Trident Schick en beloonde een mooi voorjaar met winst in de Scheldeprijs Schoten.
Vandaag, meer dan 13 jaar later, heeft hij, samen met Serge Baguet, zijn fiets aan de haak gehangen. Ik ben speciaal voor de gelegenheid nog eens op zoek gegaan naar mijn oude plakboek. Eigenlijk grappig als je de commentaren van toen opnieuw leest: "Peter Van Petegem zette de kroon op een mooi voorjaar, tijdens de Scheldeprijs, waar hij met zijn eerste profwinst bewijst dat hij zijn plaats tussen de beroepsrijders verdient".Datzelfde jaar, 1994, begon mijn adoratie voor Peter Van Petegem, de Peet, de Zwarte van Brakel. Eigenlijk scheelde het geen haar of zijn carrière was toen al afgelopen. Na twee misluke jaren bij PDM en Lotto zat hij zonder ploeg. Hij kreeg in 1994 echter de kans om prof te blijven bij het zeer bescheiden ploegje Trident Schick en beloonde een mooi voorjaar met winst in de Scheldeprijs Schoten.
Hij zou een fantastische erelijst bij elkaar fietsen. Hij koerste zogezegd amper twee weken per jaar, maar in die weken stond hij er steeds, behalve misschien dit jaar. Hij kon als geeneen pieken naar de Vlaamse koersen en naar het WK. Wie durft te beweren dat hij zijn wedde niet waard was verdient niet meer of niet minder dan een patat op zijn betweterige smoel.
Bedankt Peter voor de onvergetelijke momenten, bedankt Serge Baguet voor je eerste reactie nadat je die Tourrit gewonnen had, bedankt Nico Mattan voor je fratsen en onze hartkloppingen tijdens Gent-Wevelgem 2005. Bedankt moeder om mijn broeken in te leggen tegen volgende zondag.
3 Comments:
Doet ge uw communie misschien volgende zondag?
met bretellen kunt ge ook veel
uw spel zal ook beter tot zijn recht komen
bedankt dopingartsen om van loosers ploseling sterke beren te maken. (maar ja, hoe zou jezelf zijn?)
Een reactie posten
<< Home