The prequel

Een film zonder muziek, is als een Rimbaloeblog zonder sex of kakken, met andere woorden het trekt op niet veel. Het toeval wil nu dat ik een sucker ben voor filmmuziek. En dat maakt dat ik eigenlijk niet veel aan te merken heb op een zwaar de grond ingeboorde prent als Pearl Harbor.

Zoals bij zovele films werd de muziek geschreven door Hans Zimmer en zijn team en mijn mp3 spelertje staat er dan ook vol van (het kan niet allemaal Billy Joel, Carnaval of "de dikke lullen band" zijn, nietwaar).

De man zijn muziek wordt zowat op elke heroïsche documentaire gemonteerd. Pirates of the Caribbean, Black Hawk Down, Gladiator, The Thin Red Line, Backdraft, iedereen kent het werk van Hans Zimmer, soms zelfs zonder zijn films gezien te hebben. De laatste scene van "The Da Vinci Code" is net dankzij deze muziek de enige van gans de film die blijven hangen is.

Gezien mijn looptrainingen dit jaar niet echt van de grond lijken te komen, dien ik mij dus te beroepen op dit soort stimulerende muziek, om het afzien wat te minderen. Deze middag gaf dit nummer van de Pearl Harbor soundtrack me echt vleugels. Voor wie geen geluid heeft, valt dit blogje uiteraard voor een groot stuk in het water. Jammer maar helaas.

En gezien dit artikel al lang genoeg is, volgt morgen het vervolg.