Bier en hamburgers

Ik hou van veel dingen, ook van sport. Ik ben daar redelijk conservatief in, geef ik toe. Echte venten moeten kunnen meepraten over sport. En de meest echte der echte venten zijn bezeten van wielrennen. The place to be deze week is het Kuipke in Gent, waar de z6sdaagse momenteel in volle gang is. Zes avonden tot de nok gevuld en gegarandeerd spektakel.

We waren gisteren weer geweldig. Op tijd vertrokken richting Gent om dan vanaf de afrit volledig vast te zitten in het verkeer. Regen, werkzaamheden en een overrompeling zorgden ervoor dat we meer dan uur moeten zoeken hebben naar een parkeerplaatsje. Dan in het citadelpark en in de striemende regen alle verkeerde richtingen uitgelopen om uiteindelijk anderhalf uur later, volledig doorweekt, het Kuipke te betreden. De zesdaagse heeft duidelijk haar naam niet gestolen: het duurt haast even lang om er te geraken. Maar eens binnen, met de geur van hamburgers die me tegemoet kwam, was dit allemaal snel vergeten. Nog even naar het toilet een droge onderbroek aantrekken en we waren klaar om opgezwolgen te worden door de menigte. Nergens vind je een grotere verscheidenheid van toeschouwers: jong en oud, lelijk en zeer lelijk, beroemd en berucht, alle lagen van de bevolking lopen er door elkaar, en allemaal even toegankelijk. Het baanwielrennen is pure folklore, een sport voor en door het volk. En het volk wil brood en spelen. Met op het programma dagelijks 14 afzonderlijke onderdelen en dit gedurende 6 dagen is het spektakel gegarandeerd. Soms lijkt het een beetje geregisseerd in het voordeel van de plaatselijke favorieten, maar toegegeven, dit maakt het alleen zoveel spannender en aangenamer om volgen. Met jonge raspaardjes als Iljo Keisse en Kenny De Ketele zitten we in Vlaanderen bovendien gebeiteld naar de toekomst toe.

De toekomst oogt inderdaad mooi, behalve uiteraard voor diegenen die gisteren naar de zesdaagse getrokken zijn en pas diep in de nacht hun bed gevonden hebben. Sporten is afzien, no pain no gain.