woensdag, december 13, 2006

Pak me dan, als je kan

Time will eventually catch up with all of us. Of we het nu willen of niet, dat lijkt één van de enige zekerheden in het leven. Zoals iedereen dagdroom ik af en toe wel eens van allerlei heldendaden. Stel dat ik plots de beste voetballer ter wereld zou zijn, of de beste tennisser, en iedereen aan mijn voeten zou liggen. Die dromen vermin-derden echter met de jaren. Een voetballer en zeker een tennisser die er zoals ik 32 is, heeft zijn beste jaren meestal wel al achter de rug en begint stilaan zijn pensioen voor te bereiden.

Ondertussen glijdt de tijd vooruit, de haren worden grijs of vallen uit. Op andere plaatsen, waar je het niet wil, verschijnen er dan weer gloednieuwe haartjes. Elk jaar komt er een kilootje bij. We zijn blij als we eens enkele dagen griep hebben omdat we dan op de weegschaal onszelf weer jong wanen. Alcoholmisbruik laat zich de dag nadien dubbel en dik voelen. We kunnen onze vrouwen niet meer tot een orgasme leiden....binnen de minuut. Maar op zich hoeft dat allemaal niet erg te zijn. De doelen en verwachtingen evolueren immers mee met de tijd. Grijze haren staan sexy (althans toch bij mannen), een echte vent hoort een klein buikje te hebben, er bestaat nog steeds zoiets als een pincet om die haartjes in je oor of neus uit te trekken en vrouwen tenslotte blijken plots allemaal een Tarzan in hun nachtkastje liggen te hebben.

Vroeger, toen we 20 jaar waren en we gingen uit, bekeken we de dertigers die aan de toog stonden wat als een bende dinosaurussen. Ondertussen zijn we zelf dertigers en kijken we meewarrig naar de jeugd. Nochtans is er niet zo veel veranderd. We hebben misschien een heleboel verantwoordelijkheden erbij gekregen in al die jaren, maar van karakter zijn we nog steeds dezelfde persoon als toen. We zijn nog even onnozel en lachen nog steeds met dezelfde dingen. Die sportdromen maken stilaan plaats voor mediadromen en het fantaseren erover is leuker dan ooit. De vrienden van toen zijn nog steeds de vrienden van nu en stuk voor stuk hebben we nog gemeenschappelijke doelen en interesses. The best is yet to come.

Als we nu uitgaan vragen we ons aan de toog af hoe we ons zullen voelen als we ooit aan de tafeltjes zullen zitten, daar wat verder, tussen die dinosaurussen van een veertigers...

6 Comments:

At 14 december, 2006 00:23, Anonymous Anoniem said...

Hartelijk bedankt voor de opmerking omtrent die veertigers. Mijn avond kan niet meer stuk.

 
At 14 december, 2006 00:25, Blogger Rimbaloe said...

Gij zijt toch nog dertiger, niet?
Alleszins, ge ziet er jonger uit :)

 
At 14 december, 2006 00:28, Anonymous Anoniem said...

Rimbaloe is er vergeten bijzeggen dat die veertigers zitten te lachen met die dinosaurussen van een vijftigers die na enkele pinten denken dat iedereen hen interessant vindt!

 
At 14 december, 2006 15:29, Anonymous Anoniem said...

Het is alweer een tijdje geleden dat ik me nog eens iets afgevraagd heb aan de toog. Stel maar iets voor...

 
At 14 december, 2006 16:06, Anonymous Anoniem said...

Vertel mij wat, ik ben 56 en de oudste aan die toog ;)

 
At 14 december, 2006 17:01, Anonymous Anoniem said...

Jij bent dus dat fossiel waar die dinosaurussen van een veertigers over spreken? :)

 

Een reactie posten

<< Home