Party Crashers

Elke zichzelf respecterende blogger zou het recht moeten hebben per kwartaal minstens één weekdag geen artikel te plaatsen. Ik heb gisteren gebruik gemaakt van dit voorrecht. Het was immers weer eens het jaarlijkse kerstfeestje van het werk. Het was leuk, het was zelfs fantastisch, mogelijk wel wat decadent. Misschien vonden andere mensen het minder aangenaam...

Ik was het immers niet die met de verkeerde jas naar huis vertrokken is. Ook ik was het niet die bijgevolg eveneens de portefeuille en GSM van een ander meegenomen had. Ik was het nog veel minder die, toen bij het verlaten van de parkeergarage de slagboom niet omhoog wou gaan, deze (per ongeluk) in de voorruit van een, voor het overige uiterst bevallige, collega gekeild heeft. Ik was het evenmin die, thuis aangekomen, ontdekte dat hij, gezien hij de verkeerde jas aanhad, sleutels van een ander huis in de hand had. Ik was het tenslotte ook niet die deze ochtend met een houten kop en een klein hartje zich terug naar het werk diende te begeven. Ik heb lekker de rest van de week verlof genomen.

Eén keer raden wie deze persoon dan wel zou kunnen zijn...