De onderkant van ons kattin

Enkele dagen geleden was ik ongewild getuige van een verkrachting. Toen ik eerder deze week 's ochtends de rolluiken van de badkamer omhoog deed, merkte ik een akelig tafereel op. Ik voel nog steeds de rillingen over mijn lichaam lopen als ik eraan terugdenk. Ik zag onze jonge kattin, amper 6 maand oud, in een liefdesspel verzonken. Lilo, want dat is haar naam, was ondanks haar gebrek aan ervaring, verwikkeld in een interessant triootje met twee volwassen katers uit de buurt. En maar tieren en krijsen, maar ondertussen haar toch lekker laten nemen. Zo van nee, nee, nee, nee, nee, allez dan 't is goed. En dit alles gebeurde op de horizontale balk van onze schommel, meer dan 2 meter boven de grond. Toen ik het venster opende en eens hard siste, schrokken beide katers zich een bult en donderden naar beneden. Lilo bleef echter rustig liggen met haar staart de lucht in. Sommige vrouwen zijn echt niet te onderschatten!

Hopelijk heeft ze ervan genoten, want het zal de eerste en enige keer geweest zijn. Deze avond heb ik haar naar de dierenarts gevoerd en morgen wordt ze gesterliseerd. Het zal weer een serieuze noot kosten, maar het is het waard. Ik wil immers niet het risico lopen met kittens te zitten die ik nergens kan plaatsen. En het asiel betekent in veel gevallen nog steeds het fatale spuitje.

En nu we toch met wijsheden aan het strooien zijn:

"Is de krolsheid in de kat, loopt ze graag te pronken met haar gat"

"Loopt de krolse kattin buiten, mag de kater ook eens spuiten"