Dender - Aalst

Rond 16u42 zondagnamiddag spatte de droom uit elkaar. Dender kegelde Aalst uit de beker. Met nog amper 5 minuten te gaan, scoorde het immers de winning goal. Onverdiend was het niet hoor, maar als Aalst supporter ga je toch ergens wel heimelijk dromen van een stunt, zeker als je de rust kan ingaan met een voorsprong, zoals vandaag het geval was.

Ik heb me deze week nederig trachten op te stellen en hier niets vermeld over die ganse (jawel) bladzijde in Het Nieuwsblad en over het radio 2 interview. Een beetje uit bijgeloof. De bedoeling was dan om er vanavond mee te kunnen uitpakken.

Voor wie het nog niet weet, mijn madam is van Denderleeuw en ik ben haar, verliefd als ik was, indertijd gevolgd naar daar. Voor de media leek dat wel een leuk item op te leveren. Een beetje zoals indertijd dat koppel in de TV-studio tijdens België-Engeland. Met het verschil dat het daar de man zijn ploeg was die won in de laatste minuut. En dat die man minder knap was dan mij.

Mijn vrouw heeft deze week voor de krant, en dat was ook de kop van het artikel, verklaard dat als Eendracht Aalst zou winnen, we terug naar Aalst zouden verhuizen binnen de twee jaar. Jammer voor mij dus, maar wat niet is binnen twee jaar, kan uiteraard wel binnen drie jaar...

Dit gezegd zijnde, van een dubbel klasseverschil was weinig te merken en Aalst speelde vandaag een thuismatch, ook al was het op Dender. Het bekersprookje is ten einde en nu recht naar de titel, dan volgt volgend jaar opnieuw de derby in tweede klasse.

Ondertussen is Denderleeuw weer leeggelopen, en kunnen de koeien opnieuw tot rust komen. Want een vol stadion, dat hadden die brave beestjes daar nog nooit meegemaakt.