Laat ons allen de brug maken

Vandaag op allerdarmkrampen-dag lijkt het of iedereen de brug maakt. Iedereen behalve ik. Die term zal waarschijnlijk komen omdat je als het ware een brugje legt tussen twee vrije dagen. Ik vraag me dan af hoe het heet als je collega de brug maakt en jij dus braafjes aanwezig mag zijn. Ik had deze ochtend alleszins veel zin om hem ne sjot in zijn gat te geven zodat hij niet de brug, maar het ravijn maakte. Doch dit geheel terzijde. Het voordeel was dat er op de stationsparking zelfs plek was op het geasfalteerde stuk en op de trein kon je ook eens genieten van een zitplaatsje in 2e klas, wat zeer uitzonderlijk is. Op het werk aangekomen, bleek dat ook mijn PC besloten had een dagje verlof te nemen. De laatste tijd is het emailverkeer redelijk exponentieel toegenomen, wat een serieuze belasting op de servers met zich meebrengt. Dagelijks komen er bij ons per werknemer tientallen spammails binnen. Dat gaat van aandelentips, over Afrikaantjes die gevlucht zijn voor hun regime en jouw hulp nodig hebben om hun miljoenen dollars over te sluizen, tot het typische "do you want to enlarge your penis?". Volledigheidshalve vermeld ik er graag bij dat dit laatste eigenlijk nooit tot bij mij komt. Alsof ze weten dat het verloren moeite is, dat ik tevreden ben met wat ik heb. Ik ben snel tevreden. Eigenlijk zou ik hier kunnen schrijven dat een kinderhand gauw gevuld is, maar sinds de Dutroux-affaire moet men oppassen met dit soort opmerkingen. Je wordt immers vandaag de dag al snel in een hokje geduwd (shit, nu doe ik het weer). Over spam gesproken, ik heb besloten de uitslag van mijn "wie is de blonde TV babe" wedstrijd zondagavond al vervroegd op het net te gooien. Dagelijks krijg ik immers tientallen spammails met vragen en eisen naar tips. Het gaat zelfs zo ver dat bepaalde triatleet/lezers hun trainingen danig beginnen te verwaarlozen, opgeslorpt als ze zijn door hun zoektocht naar haar naam. Nog 72 uur en het mysterie zal zich ontsluieren.