Vervolg van artikel van gisteren

De witte martini's gingen goed naar binnen en de pintjes ook. Lora was al naar huis vertrokken en toen werd het plots allemaal minder leuk, zeker toen ik tot de constatatie kwam dat ik nu zelf zou moeten rijden. Ik schakelde over naar water en een uur later vond ik de lebberende pubers niet echt meer interessant en besloot ik ook maar huiswaarts te keren.

Op de Parklaan in Aalst werd ik even verblind door een lichtflits. Die verdomde tegenliggers toch met hun mistlichten aan. Rechts van mij werd ik ondertussen voorbijgereden door enkele fietsers. Op het einde van de laan zag ik plots de flikken staan, dat rijmt naar het schijnt. Ik zag in een flits de film van mijn leven voorbijlopen en het intrekken van mijn rijbewijs was de grote finale. Mijn papieren waren immers nog niet in orde sinds ik mijn nieuwe nummerplaat ontvangen had en bovendien zou ik een blaastest niet zonder kleerscheuren overleven. De adrenaline pompte door mijn lijf, maar wonder boven wonder mocht ik doorrijden. Wat had ik toch weer geluk gehad zeg.

Vorige week vond ik bij het thuiskomen een mooie brief van de politie op tafel. Die flits die ik dacht te zien, was dus echt niet van een tegenligger. Damned, een verkeersboete. Ik reed na aanpassing 53 km/h in de bebouwde kom, om 4 uur 's ochtends, zonder verkeer, behoudens die paar fietsers die me inhaalden. Ik zal maar betalen zeker, the law is the law. Nochtans kan je in beroep gaan en ze hebben een vragenlijst bijgevoegd om eventueel dingen die in je voordeel pleiten, op te noteren. Ik vraag mij af wat er zou gebeuren indien ik daar zou invullen dat ik mijn kilometerteller niet kon zien omdat ik te zat was om de cijfertjes te onderscheiden. Zou dat een geldig excuus zijn?