Especially for you

Voor die twee man en een paardenkop die me tijdens deze vakantie onder mijn voeten geven omdat ik weer eens een ganse week niet geblogd heb, ziehier mijn prijs voor meest hypocriete reactie van 2007. Lees verder, ik ben niet over jullie bezig he.

Enkele weken geleden las ik in een lezersbrief (ik dacht in HUMO) een aanval op de Belgische internetproviders en hun schandalig hoge tarieven en al even schandalig gebrek aan downloadcapaciteit.

Per maand heb je bij telenet (en ik veronderstel ook bij Belgacom) in een standaardabonnement 12 Gb ter beschikking om zowel te up- als downloaden. Onder normale omstandigheden lijkt me dat volkomen realistisch. Nu was daar toch iemand die kwam klagen omdat hij elke maand ver over die limiet zat. Niet omdat hij illegaal films of andere zaken binnentrok, oh nee hoor, want dat deed hij niet. De reden was omdat hij vaak demo's van spelletjes downloadde of op youtube filmpjes bekeek. Yeah right, ik wil het nog wel eens zien. Geef dan toch toe dat je een ganse kast illegaal gedownloade porno staan hebt. There's no shame in it. Voor alle duidelijkheid, dat laatste is bij mij absoluut niet het geval, mijn DVD's staan immers niet in een kast.

Dit gezegd zijnde, ik moet de komende 5 dagen ook wederom op smalband verder surfen, ik heb immers ook teveel naar filmpjes gekeken op youtube...

Nog 6 weken, oftewel 42 dagen...

Ik vraag mij af wat Jennifer Aniston in bijgevoegde advertentie bedoelt met die zogenaamde mishaps die ze op premières soms heeft. De laatste keer dat ik in mijn broek gekakt heb door darmklachten, dateert toch al van mijn preschaamhaarperiode. Ik heb de laatste 20 jaar denk ik wel genoeg controle over de sluitspier verworven om tijdig een toilet te vinden.

Dat het echter een pijnlijke affaire kan zijn (zowel fysisch als emotioneel), daar ben ik het dan wel weer mee eens, en daarom dus roepen we allemaal in koor: "Thank God for imodium!".

Tijdens Carnaval is dat dan ook iets dat ik constant bij me draag. En niet zonder reden; met al wat ik (en met mij vele anderen) die drie dagen binnenspeel, zou een maagdarmstelsel al wat gemakkelijker durven protesteren.

De capsules werden ondertussen vervangen door instant zuigtabletjes, maar Imodium is en blijft mijn trouwe metgezel tijdens de driedaagse, al was het maar preventief. Immers, niets zo erg als ziek lopen tijdens die dagen.

Tenzij het van de drank is uiteraard, maar daarover volgende week meer...

Telezjanet

Het zijn toch nogal kastaars hoor bij telenet. Vandaag kreeg ik, samen met enkele tienduizenden andere Vlamingen weliswaar, een mail waarin gemeld werd dat ik vanaf nu veel sneller zou surfen. Voor meer info moest ik enkel doorklikken op een link. Daar aangekomen bleek het nog leuker: 150.000 Vlamingen zouden immers maar liefst 4 keer sneller surfen. Nog wat verder bleek dat het enkel het uploaden was dat zou versnellen en enkel maal 2. Nog eens een klik verder bleek dat het gradueel zou ingevoerd worden en uiteindelijk zou het bij mij pas tegen 30 juni 2008 zover zijn.

Dit is het beste kerstgeschenk dat ik mij kon indenken! Bijna zo leuk als de tekst van Bohemian Rhapsody die ik deze ochtend totaal indiscreet terugvond op mijn bureau...

Donna's top 2000

Afgelopen vrijdag kwam Donna's top 2000 tot zijn grote finale. En ja, voor het eerst sinds, wat was het, 16 jaar, staat Queen niet meer bovenaan de lijst. Bryan "ik heb in mijn jeugd wat te vaak aan mijn acné zitten krabben" Adams staat immers op 1.

Ik heb 2 bemerkingen:

1) Wat betreft Bohemian Rhapsody, nooit of te nimmer heb ik verstaan welk zinnetje er na "Oh Mama Mia Mama Mia Mama Mia let me go" komt. Mijn jongste dochter zou het als volgt zingen: "Dieazjibaalezedeveboudesaait". Blijkbaar zou het moeten zijn: "Beelzebub has a devil put aside". Doch dit geheel terzijde, ik heb weer iets geleerd en hopelijk gaat hier iemand een comment plaatsen met de uitleg wie of wat Beelzebub is.

2) Bryan Adams zijn summer of 69 heeft eigenlijk niets te maken met het jaar 1969, maar was gewoon een zomer vol sex, beffen en pijpen (jaja, simultaan zelfs). Wij zaten er in onze tienerjaren dus eigenlijk niet ver naast toen we de eerste zin van het nummer zongen als "I got my first real G-string"

Wat ook eigenlijk bizar is aan het nummer, iedereen kent het, maar zelfs wij dertigers kunnen ons niet meer herinneren wanneer het nu echt een hit was, simpelweg omdat het indertijd nooit een megahit geweest is. Het nummer is voor het eerst uitgekomen in 1985 en haalde enkel in Canada de top 10. Nadien is het via jeugdfuiven geleidelijk een eigen leven beginnen leiden en is het, ondersteund door enkele nieuwe releases, geworden tot wat het vandaag is: één van de bekendste en populairste songs aller tijden.

Voila, weeral iets bijgeleerd.

Nog 7 weken, oftewel 49 dagen...

Carnavalminnend Aalst heeft een nieuwe Prins. Gisteren haalde Kenny de scepter binnen. Het is niet mijn taak om hier te komen verdedigen of het al dan niet verdiend was. Ik heb er eigenlijk totaal geen idee van, ik heb immers niets van de shows van de drie kandidaten gezien.

Dit jaar geen schrijnende toestanden zoals vorig jaar aan de ingang. Klik toch best even door naar mijn artikeltje dat ik daar toen over geschreven heb en lees vooral de laatste alinea. Deze keer dus niets van dat, omwille van het feit dat er voor het eerst via sms kon gestemd worden en de uitzending live op TV te volgen was. Dus wie wou stemmen, maar er verder niets te zoeken had, was niet verplicht af te zakken naar de zaal, of zelfs naar Aalst…

De akoestiek trok gisteren, om even een vuil woord te gebruiken, op geen kloten. Dat lieten we echter niet aan ons hart komen, dus werd het een avondje tooghangen en door de zaal lopen en tegen iedereen tetteren. Dankzij het sms-systeem was de sfeer ook meer ontspannen dan de vorige jaren. Dat is ontegensprekelijk een pluspunt waardoor je dus minder risico loopt om een vuist in je gezicht te krijgen van iemand die dat getetter niet echt naar waarde weet te schatten.

Tot mijn scha en schande moet ik zelfs toegeven dat ik niet eens gestemd heb. Ik kan het niet genoeg herhalen, ruilhandel is de basis van een goede economie; daarom ook heb ik mijn GSM dan maar uitgeleend aan een geile deerne die zichzelf smekend voor mijn voeten wierp. Voor alle duidelijkheid, ze heeft enkel met mijn GSM mogen spelen en het enige vocht dat ze in ruil mijn lichaam liet binnensijpelen was bier.

Maar kom, da's allemaal niet belangrijk, we hebben immers een nieuwe Prins Carnaval. Vorig jaar heb ik op deze blog wekelijks afgeteld naar dit grote feest. Het is de bedoeling dit nu opnieuw te doen. Binnen 7 weken is het wederom zover. Verdorie, wat is het jaar toch snel voorbij gegaan.

Eindejaarspoll

De laatste weken werden we in de sport-kranten overstelpt met wedstrijden over de mooiste sportman en -vrouw van België. De persoon op bijgevoegde foto heeft jammerlijk de eerste selecties niet overleefd. Misschien binnen enkele zomers als hij zijn pubertijdsjaren eindelijk achter zich gelaten heeft.

De komende dagen ga ik een soortgelijke verkiezing organiseren. Alle sportieve mensen die op deze blog al de revue gepasseerd zijn, meerbepaald als lezer of commentator, krijgen de kans om deel te nemen aan de wedstrijd:

Meest sexy sportieve onnozele blogger

Wie zich geroepen voelt om deel te nemen, gelieve mij te contacteren. Wie liever niet deelneemt, het spijt me, maar ik heb al een eerste selectie gemaakt en zoals dat zo vaak gebeurt, heb ik steeds het laatste woord. De komende dagen zullen hier enkele foto's komen van lezers, voorzien van deskundig commentaar van ondergetekende.

Veel succes aan de deelnemers, en moge de mooiste winnen en de lelijkste de eeuwige schande dragen.

Mijn inspiratie...

...is volledig weg.

Het is bizar eigenlijk. Sinds ik gestopt ben met dagelijks te schrijven, lijkt het alsof ik niets meer beleef of niets meer waarneem bij andere mensen.

Nochtans krijg ik af en toe invallen hoor. Maar nog voor ze de kans krijgen zich te ontplooien, zijn ze al verdwenen. Een beetje zoals de borsten van Justine Henin dus, maar dan veel sappiger.

Overlaatst zag ik Catherine Van Eylen tijdens het één journaal het sportnieuws presenteren. Ik heb altijd voor haar een boontje gehad, en zij voor mij ook, dat mag geweten zijn (behalve door haar zelf). Ja, ik heb zelfs al eens over Catherine geschreven in het verleden. Teruggrijpen naar oude artikeltjes en er een link naar plaatsen is iets waarop ik me de laatste tijd ook vaker betrap. Redelijk zielig en narcistisch, maar ja, het waren nu eenmaal sublieme tekstjes, zeg ik dan tegen mezelf.

Catherine, wat ik je wil zeggen: haal die javel uit je haar, want echt waar, het trekt op niets. En waarom laat je je niet kleden door dezelfde keten als je collega's ipv door die kringloopwinkels?

Dit wou ik gewoon even kwijt, in tegenstelling tot mijn inspiratie...

Ik was 16

OK mensen, ik had beloofd vandaag over Philippe Gilbert te schrijven. Voila, da's bij deze dan ook gebeurd, over naar het volgende onderwerp...

Nee serieus, ik ging echt een artikeltje aan hem besteden, maar hij was simpelweg niet beschikbaar. Hij was immers op zijn wekelijkse afspraak bij de dermatoloog.

En weten jullie wie daar ook zat met jeugdpuistjes? Inderdaad, de nieuwe vriendin van Tom Boonen. Het Laatste Nieuws kwam vandaag met de bedenkelijke primeur van hun relatie. Boonen, waarschijnlijk geschrokken van de impact in medialand, bracht al snel het bericht naar buiten dat hij enkel een diepe affectie heeft voor de zestienjarige schone. Het is nog geen echte relatie, dus verder dan sex zal het voorlopig niet gaan. We zitten er hier wel allemaal mee te lachen, maar ondertussen zijn we wel stikjaloers uiteraard.

Wat ik me echter afvraag, gezien het al enkele maanden aan de gang zou zijn, hoe zou Lien Van de Kelder hier over denken? Boonen zit in Humo te verkondigen dat hij wel meer van Lien zou willen zien terwijl hij ondertussen...
De snoeper toch.

Het belangrijkste nieuws van vandaag was echter de bekerloting en ja, mijn gebeden werden verhoord. Een onschuldige kinderhand (nee, niet de vriendin van Boonen) besliste immers dat Eendracht Aalst het plaatselijke Denderleeuws ploegje op eigen veld mag gaan bekampen. Eindelijk zal het evenwicht in de Denderstreek hersteld worden en zal Aalst eens en voor altijd tonen waar het om gaat. Nu enkel nog aan kaarten geraken.

She's back!

Freya Vandenbossche is terug, en hoe! Dit weekend stond er een klein artikeltje in Het Nieuwsblad over haar "terugkeer". En of ze terug zal "komen"...

Ik citeer haar woorden: "Ik ga mijn laarzen aantrekken en wil meer contact met de mensen op het terrein. Ik wil daarbij in de diepte werken."

Indien het morgen verkiezingen zouden zijn, zou de SP.A. na zulke uitspraken, meteen terug aan de onderhandelingstafel mogen plaatsnemen. En als ons Freya niets anders dan die laarzen zal dragen, zal diegene aan de overkant van de tafel alleszins een mooi zicht hebben op de diepte van haar terrein.

Doch dit geheel ter zijde. Vorige maandag vierden we de verjaardag van de koningin onder mijn commentatoren en morgen maandag is haar echtgenoot aan de beurt, eveneens notoir commentator. Zij is voorzitter van de Philippe Gilbert fanclub en hij van die van Lien Van de Kelder. Van harte proficiat. In de loop van deze week beloof ik jullie een artikeltje waarin de connectie tussen jullie beider idolen verder zal verduidelijkt worden.

Maar eerst dus de botjes van Freya...